استرس امروزه بخش لاینفک زندگی همه ماست. این در حالی است که شاید به خوبی ندانیم این استرسها چه بلایی سرمان میآورند. یکی از این مشکلات ریزش مو یا کچلی سکهای است. ابتدا خوب است بدانید در کچلی سکهای چه اتفاقی برای موها میافتد. اسم علمی این بیماری «آلوپسی آره آتا» است که به آن «ریزش موی سکهای» هم میگویند. این اختلال در واقع یک نوع بیماری خود ایمنی در بدن انسان است که بر اثر آن فولیکولهای مو از بین نمیروند، اما بدن موها را اضافی تلقی میکند و تیشه به ریشه شان میزند.
متاسفانه هنوز علت اصلی این بیماری مشخص نیست، اما در قدیم باور بر این بود که عفونتها عامل بروز آن هستند، ولی امروزه این نظریه رد شده است. گذشته از این، برای اینکه درمان درستی برای بیماریتان پیدا کنید، ابتدا باید نوع آن را تشخیص دهید. اگر ریزش موهایتان با خارش، سوزش و تورم همراه باشد، در گروه مبتلایان کچلی سکهای قرار نمیگیرید. درست است که نام این بیماری کچلی سکهای است، اما مقدار ریزش موها ربطی به اندازه سکه ندارد و همیشه محدود به میزان اولیه ریزش نمیماند.
به عبارت دیگر، شاید وسعت ناحیه کچلی ابتدا کم باشد، اما ممکن است بعدا گستردهتر شود و حتی تا کچلی کامل هم پیش برود که در این موارد درمان دشوارتر میشود. از سوی دیگر، کچلی سکهای فقط روی سر ظاهر نمیشود و ممکن است ابروها و مژهها را هم کچل کند. ریش و سبیل یا دیگر نقاط بدن هم از این بیماری در امان نیستند. علائم خاص در این نوع ریزش مو، به وجود آمدن یک یا چند لکه طاسی به شکل دایره یا سکه و گاهی بیضی شکل به طور ناگهانی و بی خبر در سر یا ریش است؛ یعنی بیمار متوجه ریزش مو در حمام یا هنگام شانه کردن نمیشود و از آنجا که معمولا با سوزش، خارش و درد همراه نیست، از این طریق هم به وجود آن پی نمیبرد و گاهی تا مدتها از آن بیخبر میماند.
گرچه کچلی سکهای گاهی میتواند تهدیدی جدی برای موها محسوب شود، اما معمولا بیماری جدیای تلقی نمیشود و غالبا این مشکل خودبهخود بعد از گذشت مدتی حل میشود؛ یعنی ابتدا موهای فرد میریزد و بعد از مدتی دوباره جوانه میزند و همه موها بعد از 3 تا 6 ماه جایگزین میشوند. در بعضی موارد هم مشکل به همین جا ختم نمیشود و به صبوری بیشتری نیاز است. در چنین مواقعی ممکن است موهای یک قسمت شروع به ریزش کرده و قسمتهای بیشتری را درگیر کند. برای درمان، پزشک با توجه به شدت بیماری، شیوه درمانی مناسب را انتخاب و با کمک داروهای خوراکی یا تزریق دورهای داروها برای حل مشکل، تلاش میکند.
اگر ریزش مو محدود باشد، از دورههای تزریق دارو برای درمان استفاده میشود. اگر هم هیچ کدام از این شیوهها کارساز نبود، نور درمانی یا فوتوتراپی انجام میگیرد تا باعث رشد مجدد موهای از دست رفته شود. در نوردرمانی، لامپهای مهتابی فرابنفش 3 تا 6 ماه یک روز در میان به سطح سر تابیده میشود که البته درمان تضمینی و صد درصدی برای حل مشکل نیست.
رابطه استرس و ریزش مو
اول اینکه ریزش سکهای مو باعث خرابی دائمی فولیکولهای مو نمیشود. حتی در برخی بیماران، ریزش و رویش مجدد موها به کرات در طول زندگی اتفاق میافتد. این بیماری در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد. البته سیر بیماری در افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است بعد از چند ماه موهای جدید رشد کنند یا در برخی افراد، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر دیده شوند. استرسها در ریزش مو تاثیر زیادی دارند. بهتر است کسانی مانند این خانم حتما به روانشناس مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند تا با مدیریت درست، از میزان استرسهایشان کاسته شود. در این بیمار تغییر رنگ پوست و مو هم رخ داده است.
معمولا تغییرات رنگ پوست باعث ایجاد مشکلات روانی و اجتماعی در افراد میشود، به خصوص در کسانی که به دلیل نوع شغل خود، تماس چهره به چهره و مستمر با دیگران دارند که میتواند موجب افسردگی یا تاثیرگذاری بر فعالیت آنها شود. از این رو، شناخت علل این اختلالات رنگدانهای و درمان درست آنها بسیار مهم است و گاهی درمانهای نادرست میتواند مشکل بیمار را شدیدتر کند. درمان بیمار باید با توجه به علت بیماری، شدت بیماری، شغل و شرایط اجتماعی و محیطی بیمار انجام شود. تغییرات رنگ پوست معمولا به 2 صورت است: یکی پررنگی یا لک تیره و دیگری کمرنگی یا سفید شدن.